اشکاوند

جمعه شب گذشته به پارک حاشیه زاینده رود رفتیم که از شدت جمعیت جای سوزن انداختن نبود
انگار همه مردم اصفهان به پارک آمده بودند .اگر چه هوا گرم بود ولی گاه گاهی نسیم ملایمی می وزید
فرزندانم احسان والهه در طول این چند ساعت با خیل عظیم بچه های دیگر اسکیت بازی می کردند
و ما هم با دوستان دیگر از هر دری سخنی می گفتیم و خلاصه کلام اینکه
چنان پر شد فضای سینه از دوست
که فکر خویش گم شد از ضمیرم

نوشته شده توسط
احمد
اشکاوند
1386/4/25